Neden Sabah 5'te Uyanıyorum?

Okuduğum bir kitapta bir Çin atasözünden bahsediyordu. "Bir adam 365 gün boyunca Güneş'ten önce uyanıp çalışmaya başlarsa; o adam zengin olur." Bu atasözü Çinlileri gaza getirmek için mi söylenmiş bilmiyorum ama beni çok etkilemişti. Güneş doğmadan uyanma fikri zaten alışık olduğum ve faydasını gördüğüm bir alışkanlıktı.

6-7 Yaşlarımı hatırlıyorum. Saat 6'da babam çoktan kalkmış, annem masayı kahvaltılıklarla doldurmaya başlamış ve ablamla beni de uyandırmışlardı. Çünkü o zamanlar yani 1999-2000'li yıllarda okulumuz sabahçı-öğleciydi ve ders, sabah 07.30'da başlıyordu. Babam öğretmen, annem de bir öğretmen kızı olarak erken kalkmaya alışkınlardı. Onlar hiç zorluk yaşamıyorlarken bizi de doğal olarak bu duruma alıştırıyorlardı.

Ortaokul zamanı, lise sınavlarına hazırlanırken hem çok yoğun bir Karate hayatım vardı hem de tüm gücümle sınava hazırlanıyordum. OKS sınavına. Günlük ortalama 250-300 soru çözüyordum. Dershaneye gidiyordum. Etütlere kalıyordum ve aynı zamanda milli takıma girmek için antrenman yapıyor ve maçlara giriyordum. O zamanlar "Neden 1 gün 48 saat değil?" diye isyan ettiğimi hatırlıyorum.

Ortaokulda geçen bu yoğun zamanım beni günlük/haftalık/aylık program yapmaya zorlamıştı. Yaptığım programlarım 06.00'da başlayıp 23.30'da bitiyor ve tekrardan 06.00'da başlıyordu. Haftasonu dahil.

Bu program bana başarıyı getirmişti. Sınavda iyi bir yüzdeye girmiş, iyi bir lise kazanmış ve Karate'nin hem Kata hem de Kumite dallarında Türkiye Şampiyonu olarak milli takıma girmiştim. Bu plan başarıya ulaşınca erken uyanıp harekete geçme alışkanlığımı daha çok benimsedim. Liseye geçtiğimde aynı tutumu sürdürdüm.

Özellikle lise üçüncü sınıfta Karate'deki hedeflerim büyümüştü ve artık Avrupa ve Dünya derecelerine oynuyordum. Hedefler büyük olunca sabah 5'te uyanıp Beşiktaş-Bebek arasında koşular yapıyordum. Sabah 5'te uyanma alışkanlığımı bazen ders çalışmak için de kullanıyordum.

Erken uyanma alışkanlığım böyle başladı ve üniversitede farklı bir boyut kazandı.